Categorie: Geen categorie

Honingraatjes aan de muur

Vorig jaar mocht ik van Fotocadeau.nl hun product foto op hout reviewen. Superleuk! Het resultaat hangt nog steeds te pronken aan de muur.

Recent werd ik benaderd of ik een nieuw product wilde reviewen: de Muchopix! Ze hebben onder andere van die toffe grote foto cirkels en “hexagons”. Die leuke hongingraatjes heb ik wel vaker voorbij zien komen en de keuze was snel gemaakt. De echte keuzestress zat ‘m zoals gewoonlijk in het kiezen van de foto’s.

Het is uiteindelijk een combinatie van (oude) schoolfoto’s en zelf geschoten plaatjes geworden. Het resultaat mag er zijn!

Onze schatjes fleuren een kale muur op.

De hexagon kun je in verschillende maten bestellen. Ik kreeg een kortingscode voor 9 hexagons van 17 x 15 cm. En daar kun je dus echt al een leuke collage van maken!

Het bestellen gaat heel makkelijk. Je kunt per hexagon de foto een beetje aanpassen door in en uit te zoomen. Ik kwam er wel achter dat ik een aantal van mijn gekozen foto’s moest vervangen. Close-ups en liggende foto’s passen minder goed in het kleinere formaat honingraat.

Close-up van één van de foto’s.

De foto’s worden gedrukt op forex, een soort piepschuim maar dan met een harde toplaag. Het product heeft wat structuur en dat zie je ook als de foto erop gedrukt is. De kleuren blijven mooi helder.

Twijfel je over de kwaliteit van je foto’s? Voor een kleine vergoeding kun je je foto’s laten controleren en voorkom je (wellicht) een onscherp resultaat.

Dit simpele dingetje maakt het ophangen makkelijk.

Ophangen gaat heel gemakkelijk: een waterpas is alles wat je nodig hebt. In je pakketje ontvang je voldoende plakstrips en een afstandshouder. Van die laatste had ik er het liefst twee gehad voor nog meer plakgemak, maar ook met eentje is het ophangen een fluitje van een cent.

En zo is een kale gang weer een stuk gezelliger geworden.

Heb je ook nog een kale muur in huis die schreeuwt om een fotocollage? Of kies je liever voor een statement piece zoals de drie grote cirkels? Met de kortingscode MP50 ontvang je 50% korting op een Muchopix naar keuze.

Ben je op zoek naar een leuk cadeau? Kijk dan ook eens naar de andere mogelijkheden van Fotocadeau, zoals bijvoorbeeld een foto op kussen.

NB. Deze review bevat mijn eigen ervaringen en mening over het geleverde product. Ten behoeve van het schrijven van deze review heb ik van Fotocadeau.nl een gratis set van 9 hexagons ontvangen.

It’s been a while…

*For English, please scroll down*

Ik was niet echt van plan om een blog-break te nemen, maar kennelijk lopen zaken soms zo.

Het is niet zo dat ik niets te bloggen heb. We zijn in mei twee weken op vakantie geweest en vakantie an sich is natuurlijk ook een perfect moment voor wat creatieve uitspattingen maar helaas, zoals iedere vakantie neem ik wel wat naalden en garen mee maar wordt er bar weinig mee gemaakt.

Voor de vakantie kocht ik een mooie skein sokkenwol en een HiyaHiya Sharp rondbreinaald maat 2,5 mm bij Sticks & Cups in Utrecht. Een fijne wolwinkel waar ik nog niet eerder was geweest en waar ik zeker terug gaan komen want ze hebben zulke fijne garens! En hele mooie handgeverfde wol en garens.

Op vakantie begon ik vol goede moed aan een babysokje. Met mijn nieuwe naald en een bolletje Drops Alpaca dat ik nog had liggen. Heerlijk zacht die Alpaca en ik weet zeker dat ik er al eerder mee gebreid heb, maar wat een crime om daar met en HiyaHiya Sharp naald sokjes mee te breien!

Het garen spleet voortdurend waardoor m’n steken rommelig werden, ik steeds door een steek heen stak en de minderingen er ook niet uit zagen als een mooie even rij. Daarnaast brak m’n draad ook nog eens drie keer. Drama.

Die sok bleef dus de rest van de vakantie in een tasje liggen en heb ik uiteindelijk thuis pas afgemaakt. Daar ging m’n voornemen om 4 paar sokken te breien in de vakantie. Eén babysokje was al te veel van het goede.

De afgelopen weken heb ik me verder op het fenomeen babysokjes gestort. En ben ik erachter gekomen dat het onwijs leuk is om babysokjes te breien. Binnen een paar uur heb je zo’n ieniemienie sokje in je hand. Ze zien er superschattig uit en lenen zich ook nog eens goed voor wat ge-experimenteer met verschillende steken/patronen.

Inmiddels heb ik drie paar af en ben ik halverwege het vierde paar. Maar daarover later meer.

I didn’t mean to be AWOL for quite so long, but apparently that’s just how it goes sometimes. 

Mid May we went on a holiday to Italy. It was lovely and I planned to do a lot of knitting but, as always, I kind of lost my mojo when working on a baby sock that just did not come out like it was supposed to.

I bought my first pair of HiyaHiya Sharp needles size 2,5 mm (US size 1,5 I guess) which took some getting used to because they really are sharp! They did not work well with my Drops Alpaca yarn. The yarn split like crazy and the stitch definition wasn’t up to par. 

Totally annoying. So I put the sock back in a bag and didn’t work on it till we got home. 

But I totally got the baby sock knitting bug now. I love it! They’re great little projects, super cute and a great “canvas” to experiment on with different stitches and textures.

I plan to make may more and am already half way on my fourth pair. For my own baby boy that is, because I already gifted a pair of very girly socks to a friend. 

But I’ll save the pictures for another post!

Bye!

Proces maker vs Product maker

Ik ben een fan van blogs. Heerlijk om te lezen wat andere creatieve mensen maken en wat hen inspireert. Het kost alleen zoveel tijd om alles te lezen en door tonnen foto’s te scrollen, dat ik bijna geen tijd over zou houden om zelf daadwerkelijk iets te maken.

Zelf haak/brei ik het liefst tijdens het kijken van een serie of film. Ik ben namelijk erg slecht in “gewoon”stilzitten. Ik vind het echt zonde van mijn tijd en ga me vervelen…

En toen waren er ineens vlogs/podcasts op YouTube. Breisters en haaksters die in een filmpje van 30-60 minuten hun WIP’s, HO’s (half finished objects) en FO’s (finished objects) latten zien, vertellen over nieuwe garens die ze ontdekt hebben, Knit-A-Long/Crochet-A-Long’s (KAL of CAL’s) die ze volgen of gestart zijn en nog meer praten over alle zin en onzin waar medeverslaafden gelukkig van worden. En terwijl je luistert en met een half oog kijkt, kun je zelf ook nog wat haken/breien. Win win zou ik zeggen!

Nu vraag je je natuurlijk af waar de titel van deze blogpost op slaat, want tot nu toe kun je daar vast nog geen chocolade van maken.

Carmen, van het blog Crafty Queens, heeft een “Vezelvlog” op YouTube. En dat is de eerste vlog die ik ben gaan volgen. Zij sprak laatst voor het eerst over “Proces maker versus Product maker”. Wat voor type haker/breier/creatieveling ben je? Gaat het je meer om het proces van het maken en is het product als uitkomst een mooi bijkomend voordeel of ben je juist een “product maker”en gaat het je met name om je eindproduct?

Het zette me wel aan het denken want bij mij is het eigenlijk niet zo zwart-wit. Mijn liefde voor handwerken is begonnen met een boekje van Christel Krukkert. Ik vond haar gehaakte diertjes zo lief. Die wilde ik zelf ook kunnen maken. Dus kocht ik het boekje en leerde ik mezelf haken aan de hand van filmpjes op YouTube.

Het einddoel was absoluut die gehaakte knuffel. Maar tijdens het leren kwam ik erachter dat ik echt net zoveel voldoening haal uit het leren van een nieuwe vaardigheid. Mijn verzameling haak- en breiboeken hier ook echt een reflectie van. Ik word getriggerd door een mooi eindproduct dat ik echt ooit eens wil gaan maken of door een nieuwe techniek die ik echt wil leren. Zo heb ik boekjes vol knuffels, maar ook naslagwerken met stekenverzamelingen, boeken over kantsjaals en sokken breien of de Fair Isle breitechniek.

Ik merk echter wel dat ik makkelijker tot een eindproduct kom als ik echt verliefd ben geworden op het patroon. Als het puur om de techniek gaat en er zit niet voldoende uitdaging/variatie meer in, dan gaat het me toch vervelen en komt het op de stapel WIP’s terecht. Hetzelfde geldt voor projecten die niet helemaal worden zoals ik voor ogen had.

Met mijn huidige WIP heb ik daar gelukkig geen last van! Mijn gehaakte pop gaat als een trein. Ze heeft al 1 complete outfit en bijna 3 paar schoenen, maar het maken van de haren op haar hoofd heb ik nog even uitgesteld. Daar ben ik dan weer een beetje bang voor…

Ik hoop morgen een blogje te posten met wat WIP foto’s!

Fijn weekend!

 

 

Een nieuw begin!

Het loopt inmiddels al richting het einde van januari en 2017 blijkt een jaar van uitdagingen en veranderingen te worden.

Een van de veranderingen is het starten van dit blog. Ik heb al eerder geblogd maar kon me er nooit toe zetten om consequent een bericht te plaatsen. Ik wist niet goed wat ik nou moest vertellen. Zo verrassend, vernieuwend en interessant is mijn leven nou ook weer niet!

Maar ik zoek een uitlaatklep voor mijn hobby’s (ja, meerdere!) en, heel simpel, schrijven vind ik leuk.

Hier is het dan: Just Unwind. Als herinnering aan mezelf om het leven vooral niet té serieus te nemen, te relaxen en te genieten van de dingen die er echt toe doen. En ook als knipoog naar mijn liefde voor bolletjes wol en garen, in alle soorten, maten en kleuren.

Wie ben ik? Ik ben Nicole, geboren in 1983, woonachtig in een leuke Vinex-wijk in Utrecht, mama van twee stoere jongens en getrouwd met Peter a.k.a. De Chef.

Wat je hier kunt verwachten? Foto’s van mijn haak- en breisels, wat handlettering, mijn gezin, reviews van (knutsel)boeken, (kleur)inspiratie en nog veel meer moois dat wat mij betreft de moeite waard is om vast te leggen. O ja, af en toe zal het ook over eten gaan. Ik ben tenslotte getrouwd met De Chef.

Laat vooral een berichtje achter als je daar zin in hebt.

Welkom op mijn blog!